Kolejna powieść uroczej psiej serii Psierociniec w żadnym przypadku nie rozczarowuje. Bohaterem tym razem jest piesek o imieniu Niepiesek. Dlaczego tak? Ano dlatego, że Niepiesek o tym, że jest pieskiem dowiedział się dosyć późno. Całe swoje szczenięce lata spędził bowiem w przybranej... kociej rodzinie. Zamiast szczekać miauczał, zamiast znaczyć drzewka, no cóż... robił wszystko po kociemu. Kryzys tożsamości aż miło.

Jasmine jest córką Pani Weterynarz. Jej rodzina mieszka na niewielkiej farmie, w której rodzice opiekują się różnymi zwierzętami gospodarskimi. Są tu kury, krowy, owce. Brakuje jednak jednego rodzaju zwierząt, które szczególnie Jasmine się podobają - świnek. Jasmine często jeździ ze swoją mamą, gdy ta pracuje. Obserwuje pilnie co robi mama, czasem jeśli może, to pomaga. Wie o zwierzętach całkiem sporo jak na dziewczynkę w jej wieku.

 Nie jest dobrze, gdy Małą Króliczkę zżera nuda. Każdy jest czymś zajęty, nikt nie ma dla niej czasu. Życie w króliczej rodzinie nie zawsze jest różowe. Na szczęście tej krytycznej sytuacji z pomocą idzie dziadek, czyli Wielki Królik, który zabiera ją na wyprawę po okolicy. No cóż... lepszy spacer z dziadkiem niż siedzenie w domu. Okazuje się jednak, że podczas takiego spaceru też może wydarzyć się wiele rzeczy.

Dwójka przyjaciół Lenka i Antek to para rezolutnych dzieciaków, które mają swoje marzenia, niektóre naprawdę kosmiczne. Lenka lubi obserwować ptaki i polować na nie z aparatem fotograficznym, Antek chodzi z głową ponad chmurami - bardzo chciałby zostać kosmonautą. W którymś momencie dzieci niezależnie od siebie upewniają się, że ich marzenia to cel ich życia i do tego celu chcą dążyć. Żeby cel osiągnąć trzeba mieć plan. A dobrze dopracowany plan, który sukcesywnie jest realizowany, doprowadzi do spełnienia marzeń.